کاملا درست فکر می کنید! غذا نخوردن کودکان یک ساله تا سه ساله یک معضل است. یک کودک دو سال و نیمه واقعا می خواهد بر چیز های مختلفی در زندگی خود کنترل داشته باشند و اولین مورد نیز غذا خوردنشان است.
با این فرض که شما کودک سالمی دارید و تا یک نقطه خاص رشد نرمال و قابل قبولی داشته است، باید اطمینان کنید که بدنش به وی می گوید چه زمانی وقت غذا خوردنش است. بنابراین فکر نکنید کودک از گرسنگی ضعف کرده و مشکلی برایش پیش آید.
چرا بچه دوتا سه ساله من غذا نمی خورد؟
ممکن است پاسخ این سوال بسیار ساده باشد: بچه شما از خوردن غذا سر باز می زند چون واقعا گرسنه نیست و مثل دوران نوزادی دیگر دائما غذا نمی خورد. کودکان در حوزه سنی دو سالگی سرعت رشد کمتری به نسبت نوزادی دارند و در نتیجه کمتر گرسنه می شوند. بنابراین کمتر از آن چیزی که انتظار دارید به غذا نیاز دارند.
اگر پرس غذایی بیش از حد و زیادی را به آن ها ارائه کنید ، ممکن است بخشی از آن را بخورند و بقیه را دست نزنند. در این شرایط آنچه به چشم والدین می آید آن است که کودک انگار هیچ چیز نخورده است.
وعده غذایی نرمال و طبیعی یک کودک در این سن ممکن است تنها دو لقمه کوچک از غذا باشد. یا ممکن است کل یک بشقاب را میل کند. یک کودک نرمال ممکن است یک هفته عاشق غذای خاصی باشد و هفته بعد دیگر از آن متنفر شود. این یک مورد کاملا طبیعی و قابل پیش بینی در بین کودکان این دوره سنی است.
یا گاهی اوقات این فکر در سر آن ها می آید که اصلا چیزی نمی خواهند بخورند. این که اصلا شام نخورند یا سر سفره نیایند یک حس قدرت برای آن ها است.
کودکان در بازه سن دو الی سه سالگی در مرحله رشد هستند و آزمایش های مختلفی انجام می دهند تا حد و حدود ها را بشناسند. آن ها در حال یاد گرفتن این موضوع هستند که چه کار هایی را می توانند انجام دهند و چه مواردی را نباید انجام دهند. همچنین دیدن تاثیر کار هایی که انجام می دهند یک بخش مهم از این مرحله یادگیری و رشد شخصیتی است.
دلیل غذا نخوردن کودکان یک ساله
کودکان در این سن سرعت رشد دوران نوزادی را دیگر ندارند، بنابراین اگر کودک شما در آن زمان غذای بیشتری مصرف می کرد ، ممکن است حالا دیگر به اندازه قبل گشنه نباشد. همچنین کودکان یک ساله معمولا سرشان شلوغ است! در دنیای کوچک آن ها اتفاقات زیادی رخ می دهد و دائما به فکر تکان خوردن و جابجایی هستند.
دور کردن هرگونه عامل حواس پرتی از میز غذا می تواند به کودک کمک کند تا فقط بر روی غذای خودش تمرکز داشته باشد. همچنین یک روتین همیشگی و منظم برای زمان وعده های غذایی خود داشته باشید: چه زمانی وعده غذایی سرو می شود، در کجا غذا میل شود و چه مواردی در حین صرف غذا مورد انتظار هستند. در نتیجه این موارد کودکان در حین غذا خوردن خوشحال و پر انرژی تر خواهند بود.
نکته دیگری که باید به آن اشاره کنیم این است که کودکان یک ساله در حال کشف کردن اثرات و نتیجه کارهایی که انجام می دهند هستند، بنابراین ممکن است غذا نخورند یا مثلا غذا را پرت کنند. ممکن است هر کار عجیب و غیر منتظره ای را انجام دهند. دلیل این موضوع نیز کاملا مشخص است؛ آن ها به تازگی فهمیده اند که توانایی انجام این کار ها را دارند.
سعی کنید واکنش های خود در حین صرف غذا سر سفره را ضعیف و پایدار نگه دارید تا کودکان به دنبال این نباشند که شما را وادار به عکس العمل خاصی کنند.
راهکاری برای غذا خوردن کودک یک ساله
- عوامل حواس پرتی را از سر میز و سفره غذا دور کنید و در حین غذا خوردن با کودک خود در تعامل باشید.
- سعی کنید نسبت به رفتار های غیر منتظره و نامناسب کودک واکنش خنثی، پایدار و سریعی داشته باشید. اگر غذا را پرتاب می کنند، وعده غذایی را به اتمام برسانید. اگر شیر خود را به بیرون می ریزند دسترسی آن ها به شیر را از بین ببرید و…
علت غذا نخوردن کودک دو ساله
جدا از مسئله مریض بودن و یا رشد دندان ها ، یک کودک دو ساله بنا به همان دلایل قدرت طلبی که در بالا به آن ها اشاره رشد غذا نمی خورند. اما ممکن است نسبت به غذاهای جدید حساسیت بیشتری نشان دهند که به این پروسه کاملا طبیعی نئوفوبیا می گویند.
این ترس از غذا های جدید معمولا در بازه ۲ الی ۶ سالگی اتفاق می افتد (البته گاهی اوقات ممکن است از یک سالگی کودک آغاز شود). در نتیجه این فوبیا ممکن است از خوردن غذا اجتناب کنند و حتی نسبت به غذای مورد علاقه خود نیز مقاومت نشان دهند.
همچنین ممکن است کودک از خوردن غذاهای ترکیبی در کنار هم و یا برخی موارد خاص که شکل ویژه ای دارند خودداری کند. فراموش نکنید که این یک مرحله کاملا طبیعی در رشد کودک است و به زودی کودک شما آن را پشت سر خواهد گذاشت.
تحقیقات نشان داده است ممکن است نیاز باشد یک غذا را ۸ تا ۱۵ بار به کودک ارائه کنید تا در نهایت وی خوردن آن را قبول کند. بنابراین بهتر است به شکل مکرر غذای مورد نظرتان را در اختیار کودک قرار دهید. چرا که ممکن است امروز نخواهند آن غذا را بخورند اما ممکن است یک روز با خوردن آن غذا شما را غافلگیر کنند!
برای یک کودک دو یا سه ساله، سرو کردن غذا به شکل گروهی در کنار خانواده می تواند حس قدرت طلبی کودک را کاهش دهد تا سر سفره رفتار خوبی داشته باشد.
کافیست بخش های مختلف از وعده غذایی خود را در داخل ظرف های مختلف بر روی سفره قرار دهید و کودک را تشویق کنید تا خودش آن چیزی که می خواهد بخورد را انتخاب کند.
هرگز خوردن لقمه از هیچ چیز را با زور به کودک تحمیل نکنید. به آن ها فضا دهید تا همان چیزی که برایشان جذاب است را انتخاب کنند. این حس مالکیت و قدرت کوچک می تواند به آن ها کمک کند تا قدرت تصمیم گیری خوبی داشته باشند و نسبت به خوردن غذا علاقه نشان دهند.
راهکار غذا خوردن کودک دو ساله
- از کودک خود بپرسید چطور این غذا رو خوشمزه تر کنم تا ببینید آیا خود کودک ایده خاصی برای بهتر شدن وعده غذایی خود دارید یا خیر.
- غذا و وعده ها را به شکل گروهی و در فرم خانوادگی سرو کنید تا حس قدرت طلبی یا لج کردن در کودک به وجود نیاید.
- یک یا دو غذای مناسب که کودک دوست دارد را در وعده غذایی قرار دهید.
علت غذا نخوردن کودک سه ساله
دلایل غذا نخوردن یک کودک سه ساله می تواند شبیه به کودک دو ساله باشد، اما در این گروه سنی بهتر می توانند حسی که دارند را بیان کنند. بنابراین ممکن است در واکنش های خود بسیار قوی تر عمل کنند. ممکن است به آن اندازه ای که انتظار دارید گرسنه نباشند و اشتهای آن ها غیر قابل پیش بینی باشد. یا شاید زمانی که وقت خوردن غذا باشد خسته شده باشند.
کودکان سه ساله ممکن است بهتر بدانند برای رسیدن به چیزی که می خواهند چقدر تلاش کنند. کودکان در این سن می توانند از موارد قابل پیش بینی و همیشگی در روتین غذا خوردن روزمره بهره ببرند.
اگر بخواهید غذایی را در کنار آنچه برای شام درست کرده اید در اختیارشان قرار دهید، نسبت به این موضوع خوشحال می شوند اما ممکن است در عین حال غذای اصلی و اولیه را نیز طلب کنند.
فراموش نکنید هیچ قانونی مبنی بر این که کودک باید هر آنچه شما برایش سرو می کنید بخورد وجود ندارد. اگر بخشی از غذا را بخورد و بهانه یا گریه خاصی نکند، بدانید همین نیز یک رفتار خوب است و وعده غذایی به خوبی طی می شود. سعی کنید فشار و زور را کم کنید تا همه چیز همانطور که می خواهید آرام و کنترل شده پیش برود.
راهکار غذا خوردن کودک سه ساله
- غذا را به شکل خانوادگی سر میز غذا صرف کنید و به کودک خود اجازه دهید خودش غذایی را که می خواهد انتخاب کند.
- به آن ها اجازه دهید بین دو گزینه مختلف برای شام خود انتخابی داشته باشد.
- در شروع وعده غذایی پرس کمی از غذا را در اختیار آن ها قرار دهید تا تحت فشار نباشند.
- یک تا دو غذای سالم را در هر وعده غذایی قرار دهید تا اگر یک مورد خاص را دوست نداشتند گزینه های دیگری پیش رو داشته باشند.
غذا نخوردن کودکان بزرگتر از سه سال
با بزرگتر شدن کودکان (یعنی در بازه سنی ۵ سال و بیشتر) می توانید توافقات منصفانه و خوبی را در زمینه وعده های غذایی و آیتم های سفره با وی داشته باشید.
یک قانون جالب و خوب در اینجا این است که کودکان باید غذایی که در بشقاب آن ها قرار می دهید را حداقل یک بار امتحان کنند. اما اگر این غذا را دوست ندارند باید این گزینه پیش رویشان باشد که ماست میوه ای یا میان وعده کوچکی به جای آن میل کنند (مثلا مواردی که درست کردن آن ها زمان زیادی نمی خواهد اما در عین حال سالم و مناسب هستند).
با سایر اعضای خانواده خود صحبت کنید و در مورد وعده های غذایی خانواده قوانین و ساختاری را تعیین کنید: به عنوان مثال چه ساعتی باشند ، در کجا غذا بخورید، هر شخصی کجا بنشیند، آیا موسیقی در حال پخش باشد یا خیر ، آیا باید گوشی را سر سفره نیاوریم و موارد این چنینی. بدین ترتیب به کودک خود کمک می کنید تا بداند انتظار چه چیزی را داشته باشد. کودکان در این سن به کمک روتین روزمره و توجه رشد می کنند.
موارد زیر را امتحان کنید:
- برای میان وعده بعد از ظهر سعی کنید از غذاهای سبک و مناسب مثل میوه و سبزیجات استفاده کنید
- از نوشیدن هر چیزی به جز آب بین وعده های اصلی خودداری کنید ( بدین ترتیب از پر شدن معده با شیر و آبمیوه جلوگیری خواهد شد )
- برای شروع حجم کمی از غذا را سرو کنید
- ساختار های خاصی برای زمان وعده های غذایی خود تعریف کنید تا انتظاراتی از سفره غذا در ذهن کودک وجود داشته باشد
شما باید وعده های غذایی و میان وعده های با کیفیت و مناسبی را به کودک خود ارائه کنید (عموما سه وعده غذایی اصلی در کنار دو میان وعده را می توان در این بازه سنی استاندارد در نظر گرفت). اما در صورت میل نشدن یک وعده غذایی خاص فکر نکنید که باید در وعده بعدی این موضوع حتما جبران شود.
درمان بی اشتهایی کودکان یک تا سه ساله
اگر کودک نسبت به چیزی که به وی ارائه می کنید بی میل است، وارد بحث و دعوا نشوید. نیازی نیست بخواهید با فشار و زور غذا را به وی بدهید. وعده غذایی و صرف آن را در یک نقطه مناسب متوقف کنید و غذا را از پیش روی کودک دور کنید.
اگر وعده غذایی قبلی را از دست داده است نیازی نیست حتما یک ساعت بعد به او غذا بدهید و یا سعی کنید قبل از وقت خواب یک میان وعده کوچک به وی بدهید. اگر این کار را انجام دهید، این پیام خود به خود به کودک منتقل می شود که هر وقت بخواهد می تواند غذا نخورد و هر وقت که دلش خواست تقاضای غذا کند.
با در نظر گرفتن مواردی که گفتیم، به هر حال باید میزانی کنترل و اختیار را در این زمینه در اختیار کودک قرار دهید. فرض کنید فردی دیگر مسئول درست کردن تمامی وعده های غذایی شما باشد و نتوانید هیچ اظهار نظری در مورد آن ها کنید، چه حسی خواهید داشت؟ قطعا بسیار ناراضی و ناراحت خواهید شد.
بهتر است به وی حق انتخاب دهید. به عنوان مثال از کودک بپرسید برای ناهار ژله به همراه کره بادام زمینی دوست داره یا چیز دیگری. اگر شما غذایی بپزید و بعد کودک بگوید نمی خواهد آن غذا را میل کند، باید تا وعده غذایی بعدی برای غذا صبر کند.
همچنین بهتر است فقط غذاهایی که می دانید کودک دوست ندارد را درست نکنید. به عنوان مثال اگر دو عنصر اصلی از غذایی که درست کردید را کودک اصلا دوست ندارد و در خوردن آن ها مقاومت می کند ، مورد سوم (یعنی یکی از غذاهای جانبی سفره) را با توجه به علاقه کودک انتخاب کنید؛ چیزی که مطمئن هستید از خوردن آن لذت می برد.
به عنوان مثال می توانید یک پرس بزرگتر از آن غذایی که دوست دارد را به همراه پرس های کوچک تر از مواردی که به آن ها تمایلی ندارد سرو کنید. بدین ترتیب می توان کودک را به خوردن غذا مشتاق کرد.
در این سن بسیار مهم است که تنوع مناسبی از غذاهای مختلف را به کودک ارائه کنید و در بازه های زمانی مشخص موارد جدیدی را امتحان نمایید. کودکان در این سن بسیار حساس و سختگیر هستند.
به عنوان مثال ممکن است یک غذای خاص را خیلی دوست داشته باشند و سپس به شکل ناگهانی دیگر علاقه ای به آن غذا نشان ندهند و متنفر شوند. بدین ترتیب غذای مورد علاقه آن ها عوض می شود.
